• Ø     تغذیه نامناسب:

تغذیه نامناسب بعد از مدتی بدن را با کمبود ویتامین و پروتئین مواجه می کند و هر کدام از این کمبودها می تواند باعث ریزش شدید موی سر شود. در صورت اصلاح کمبودها ریزش متوقف شده و رشد موها طبیعی می شود. 

• Ø     فاکتورهای شیمیایی:

 مواد شیمیایی که در رنگ کردن موها، فر کردن، صاف کردن و دکلره کردن استفاده می شود می تواند باعث خشک شدن و خرد شدن موها شده و ریزش موقت ایجاد کند. در مواردی ریزش موها دائمی شده و موهای ریخته شده مجدد رشد نمی کند.

• Ø     عدم تعادل هورمون ها:

بهم خوردن شرایط درونی و هورمونی بدن باعث ریزش شدید مو می شود. این موارد شامل دیابت کنترل نشده، بیماری تیروئید، بیماری هایکلیوی، کبدی، لوپوس اریتماتوز و سندرم تخمدان پلی کیستیک می باشد.

در این شرایط تا درمان کامل بیماری اصلی و زمینه ای ریزش مو ادامه خواهد داشت. بنابراین یافتن علت اصلی ریزش مو مهمترین قدم در درمان آن می باشد.

• Ø     آناژن افلوویوم یا ریزش ناگهانی:

شرایطی است که تعداد زیادی از موهای در حال رشد به طور ناگهانی ریزش پیدا می کنند. شیمی درمانی و رادیوتراپی در درمان سرطان عامل پرقدرتی است که باعث توقف فاز رشد  و ریزش مو می شود.

• Ø     ریزش موی ارثی یا آندروژنتیک:

بیشترین و شایع ترین علت ریزش مو طاسی پترن یا آلوپس آندروژنتیک است که هم در مردان و هم زنان دیده می شود. در مردان در سنین بعد از بلوغ شروع و در زنان کمی دیرتر اتفاق می افتد. ریزش موی آندروژنتیک همانطور که از نام آن پیداست هم ناشی از ژنتیک است و هم ناشی از هورمون های مردانه (آندروژن ها). درمان این نوع ریزش مشکل است چون ژن مربوطه را در حال حاضر نمی توان از بین برد. بنابراین با درمان های دارویی می توان از ریزش بیشتر جلوگیری کرد و تا حدی با مصرف داروهایی مثل ماینوکسیدیل رویش مجدد مو ایجاد کرد.

 لازم به ذکر است که شامپو به تنهایی نمی تواند عاملی برای درمان این نوع ریزش مو باشد چون شامپو نهایتا 3 تا 5 دقیقه بر روی پوست سر می ماند و سپس شسته می شود و در مدت کوتاه نمی تواند به داخل پوست سر و جایی که ریشه موها وجود دارند نفوذ کرده و تاثیر خود را اعمال کند. صرفا نوع شامپو بر حسب خشک و چرب بودن یا شوره داشتن و خارش کردن، متفاوت است و با تشخیص متخصص پوست باید شامپوی مناسب برای بیمار تجویز گردد.

در موارد پیشرفته ریزش و بعد از سن 25 سالگی در صورتی که بیماری بانک موی خوبی در پشت سر داشته باشد، می توان به روش نواری (FUT) یا روش پانچی (FIT) برای بیمار مو کاشت چون کاشت مؤثرتر و دائمی تر بوده و امروزه با کاشت به روش واحد فولیکولی نتایج زیبایی خوبی دارد.

از روش های فیزیکی مثل شانه لیزری و روش مزوتراپی که مواد مؤثر رشد مو را به طور موضعی در اختیار فولیکول مو قرار می دهد و نیز PRP هم مؤثر بوده و مطالعات زیادی در این زمینه وجود دارد.

در ادامه هر یک از این روش های درمان ریزش موی آندروژنتیک توضیح داده می شوند.